چهار اتحادیه بزرگ دانشجویی در نامه‌ای به رئیس سازمان صدا و سیما از عدم پوشش جشنواره فیلم‌های مردمی عمار در صدا و سیما و نیز غیر مردمی بودن رسانه ملی انتقادکردند. متن نامه بدین شرح می‌باشد...

جناب آقای ضرغامی

رئیس محترم سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران

حتماً خبر دارید که «جشنواره فیلم‌های مردمی عمار» با شرکت حدود 300 اثر کوتاه و بلند مستند و داستانی و کلیپ و انیمیشن در 6 روز متوالی در تهران و 30 نقطه دیگر کشور برگزار شد و لااقل خبر افتتاحیه و اختتامیه و عکس‌های آن که حضور جدی فیلم سازان جوان و مخاطبین علاقمند به فیلم‌های ارایه شده را نشان می‌دهد، هنوز روی سایت‌های خبری هست.

گرچه ظاهراً توفیق حضور در این جشنواره برای شما و مجموعه ی تحت امرتان میسر نشد و امکان نیافتید تعدادی از فیلم‌ها و جمعی از مخاطب‌های این جشنواره را ببینید و شبکه های مختلف سیمای جمهوری اسلامی از بازتاب این واقعه و حضور مردم مشتاق محروم ماندند؛ و البته مهر تأییدی بر این مسئله شدند که صدا و سیما جای روشنفکران و مرفهین است، نه عموم مردم. هنر هفتم هم فقط هنگامی مورد توجه است که شما جزو این اقشار باشید و یا در مورد آن‌ها فیلم بسازید. هنر هفتم در سیما یعنی روشنفکرانی که در برنامه های مختلف تنها دغدغه های ان‌ها بازنمایی شود.

حال که محور بسیاری از فیلم‌های «جشنواره فیلم‌های مردمی عمار»، همان چیزهایی بود، که رسانه تحت امر شما به آن‌ها بی توجه است؛ دغدغه های عموم مردم، مسائل عموم مردم، دفاع از انقلاب اسلامی مردم ایران در حوزه‌ها و میدان‌های مختلف و…

البته به تجربه دریافته‌ایم که این عادت اکثر مدیران فرهنگی است که وقتی از آن‌ها کارهایی شایسته انقلاب اسلامی می‌خواهند، ترجیع بند «نیرو نداریم» را دایم تکرار کنند. اما حالا که این همه نیروی توانا با کارهای جدی پیدا شده‌اند، باید آن‌ها را کتمان کنید و نادیده بگیرید؟ شاید تاکنون این نیروهای جوان و مسلمان را نمی‌شناختید، حالا که آن‌ها در حرکتی خودجوش جمع شده‌اند رویه ی بایکوت و ندیدن آن‌ها مثل همه ی سال‌های گذشته، باید پیش گرفته شود؟ آیا این سر به زیر برف بردن برای ندیدن این حقیقت، برای شانه خالی کردن از شناختن و استفاده ی از این نسل جوان حرفه ای و نپرداختن به دغدغه های آن‌ها نیست؟

صدا و سیمای جمهوری اسلامی حتی حاضر نشد به جشنواره عمار بیاید و بین این کار ساده تأثیرگذار و پرشور با جشنواره های پر سر و صدا و پر خرج روشنفکر زده و مردم گریز مقایسه کند. جشنواره های کوچک و بزرگی که گاهی ساعت‌ها برنامه از آنتن رسانه ملی را به خود اختصاص می‌دهند، اما صدای مردم نباید جایی در رسانه ی ملی بیابد.

اختتامیه جشنواره عمار در سینما فلسطین تهران با داوری کارگردانان پر سابقه و پرطرفدار با استقبال جدی مردم، این توقع را در هر انسان منصفی ایجاد می‌کرد که توجهی درخور از سوی رسانه ملی که قرار است متعلق به مردم و به تعبیر امام راحل دستگاهی مبارز پرور باشد را به همراه داشته باشد ولی افسوس که مثل همیشه مظلومین مورد تحریم مردم و پیش قراولان داوطلب انقلابی طرفدار نظام بودند.

جناب آقای ضرغامی

رسانه اگر به بازنمایی مردم و دغدغه های آن نباشد از مردم جا می‌ماند، و این بی عدالتی رسانه ای به پاشیدن بذر توهم برای فرصت طلبان و غبار آلوده کردن فضای جامعه می‌انجامد که انگار همه چیز و همه ی وضعیت جامعه همان چیزهایی است که رسانه‌ها به آن می‌پردازند. یادمان نرفته زمانی را که مردم نه دی آفرین به صورت خودجوش به روشن گری در باب فتنه مشغول بودند، و رسانه‌ها و صدا و سیمای ما مدت‌ها بعد متوجه می‌شوند اتفاقی میان مردم رخ داده و این صرفاً به ناهنجاری‌ها و نابسامانی‌های فرهنگی و اجتماعی محدود نیست. رسانه‌ها از حرکت شکل گرفته مردمی در ماجراهای فتنه سال 1388 هم جامانده بودند و وقتی کار به روز بزرگ نهم دی رسید تازه متوجه گوشه‌هایی از ماجرا شدند.

از قضا بعد از همه تاکیدهای رهبر انقلاب درباره پرداختن درست و دقیق به موضوع 9 دی، درست شب 9 دی 1390 یعنی دو سال بعد از آن روز بزرگ شبکه های مختلف تلویزیون تصویرهای یادگاری شما را با عده ای از اهالی هنر در جشنواره صدا و سیما نشان داد که بعضی از آن‌ها اتفاقا حضور فعالی در فتنه سال 88 داشتند. جالب نیست؟

البته تلاش شکل گرفته میان نسل جوان و خودجوش فیلم سازان انقلاب اسلامی که جشنواره فیلم‌های مردمی عمار نمونه ای از آن است، کم و بیش بدون حمایت دستگاه های متولی آغاز شده و راه خود را خواهد رفت. مخاطب حاضر در این جشنواره هم که به رغم ضعف تبلیغ رسانه های فراگیر ملی، به تماشای فیلم‌ها در بیشتر از 30 نقطه از کشور نشستند، نشان داد میدان توزیع و مواجهه با مخاطب را هم می‌تواند به خوبی پیدا کند

آقای ضرغامی آیا از خود نپرسیده‌اید که، سهم صدا و سیمای جمهوری اسلامی – که به رسانه ملی شهرت دارد، در این حرکت بزرگ جوانان هنرمند انقلاب اسلامی چیست؟ یعنی نمی‌شد در بخش‌های مختلف آنتن فراگیر تلویزیون، جایی درست برای یک جشنواره 6 روزه که با صدها اثر تصویری مختلف برگزار شده اختصاص بیابد؟ به نظر می‌رسد در این مورد هم رسانه ملی گرفتار تنگ نظری یا لااقل کوتاهی و قصور شده است. کاش مردم و فرزندان انقلاب، لااقل به اندازه روشنفکران و از ما بهتران عرصه ی هنر و فرهنگ توجه می‌شد. البته هنوز فرصت باقی است و می‌توان این کم کاری را با بازگشت رسانه ی ملی به مردم و انقلاب، جبران کرد، که ان هم منوط به عزم و اراده ی جدی مسئولین رسانه ی ملی است که آیا راه مردم را در پیش می‌گیرند یا به گونه ای دیگر رفتار می‌نمایند.

جنبش عدالتخواه دانشجویی

جامعه اسلامی دانشجویان

انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل

انجمن اسلامی دانشجویان

منبع:

http://ammarfilm.ir/News.aspx?ID=fbe5f437-3810-429f-b8c5-9952c8d3049d